ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ 6ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2014 ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

Την 6η Δεκέμβρη 2014, έξι χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου από το μπάτσο Κορκονέα στα Εξάρχεια, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο κατέβηκαν στο δρόμο και πραγματοποίησαν δυναμικές διαδηλώσεις, σπάζοντας έτσι το κλίμα τρομοκρατίας που σκόπιμα επιχείρησε να επιβάλλει το κράτος εκείνη την περίοδο με επιθέσεις σε αγωνιστές και την καταστολή χώρων του αγώνα και εκφράζοντας έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό.

Στην Πάτρα πραγματοποιήθηκε, τότε, μια ογκώδης διαδήλωση, η οποία χτυπήθηκε βάναυσα από την αστυνομία με ρίψεις χημικών και κροτίδων λάμψης σε ευθεία βολή προκαλώντας τον τραυματισμό αρκετών διαδηλωτών. Αποτέλεσμα ήταν να πραγματοποιηθούν συνολικά 6 συλλήψεις διαδηλωτών οι οποίοι δικάζονται στις 30 Οκτώβρη 2019.

Τότε, έξι χρόνια μετά την κοινωνική εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 που έσπασε τη βιτρίνα της κρατικής παντοδυναμίας και της “καπιταλιστικής ευημερίας”, αλλά και μετά την αντιεξεγερτική εκστρατεία που ακολούθησε, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τη συνολική και ολομέτωπη επίθεση του κράτους απέναντι στην συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και ειδικότερα απέναντι σε όσους αντιστέκονται.

Σήμερα, 5 χρόνια μετά τις συλλήψεις των 6 αγωνιστών στην Πάτρα, και 11 χρόνια από την εξέγερση του 2008, τα νοήματα της αντίστασης στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, στην κρατική και παρακρατική τρομοκρατία, στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό, συνεχίζουν να υφίστανται. Η νέα ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη πολιτική διαχείριση συνεχίζει τη γενικευμένη επίθεση που διεξάγεται εδώ και μια δεκαετία με σφοδρότητα ενάντια στην κοινωνία, ενώ την ίδια ώρα ξεδιπλώνει ανοιχτά το κατασταλτικό σχέδιο του κράτους απέναντι στα κοινωνικά/ταξικά κινήματα και ειδικότερα απέναντι στο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό, ενάντια στο οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη μια κατασταλτική εκστρατεία που επιδιώκει όχι μόνο να το περιορίσει και να το ανακόψει, αλλά και να του επιφέρει συντριπτικά πλήγματα καθώς αναγνωρίζει σε αυτό έναν πραγματικό κίνδυνο για την απρόσκοπτη επιβολή των σχεδίων των πολιτικο-οικονομικών ελίτ που θέλουν να επιβάλλουν κοινωνικά συνθήκες στρατοπέδων εργασίας.

Σήμερα, το οργανωμένο αναρχικό κίνημα, ως κομμάτι του οποίου αντιλαμβανόμαστε τους εαυτούς μας, πρέπει να δώσει όλες τις δυνάμεις του στην κατεύθυνση της όξυνσης των αγώνων σε κάθε μέτωπο που εκφράζεται η κρατική επιθετικότητα, στην κατεύθυνση της διασύνδεσης τους με το συνολικότερο πρόταγμα της ανατροπής του κόσμου του καπιταλισμού και του κράτους, καθώς αυτή η ανατροπή προβάλλει ως η μόνη διέξοδος για τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων και των καταπιεσμένων παγκόσμια.

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ