Την Πέμπτη 14 Ιούνη πραγματοποιήθηκε στην Πάτρα πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες, ενάντια στα φασιστικά πογκρόμ, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Η πορεία καλέστηκε από την ανοιχτή συνέλευση αντιφασιστικής δράσης και ανταποκρίθηκαν γύρω στα 250 άτομα. Αρχικά πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση με μικροφωνική στο Παράρτημα και στη συνέχεια ξεκίνησε πορεία που διέσχισε τις οδούς Κορίνθου-Ζαίμη-Μαιζώνος-Γουναρη και πάλι Κορίνθου ώσπου κατέληξε στην κατάληψη του Παραρτήματος.
Η πορεία πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη δολοφονία του Θανάση Λαζανά στις Ιτιές Πατρών και την απόπειρα ρατσιστικού πογκρόμ που ακολούθησε σε βάρος των μεταναστών της Πειραϊκής Πατραϊκής. Είναι γεγονός πως η καπιταλιστική κρίση γεννάει φτώχεια, ανεργία και εξαθλίωση και ευνοεί την ανάπτυξη συνθηκών κανιβαλισμού στο κοινωνικό πεδίο. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο νεοναζιστικές συμμορίες βρίσκουν εύφορο έδαφος για να διαχύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να προωθήσουν τις κανιβαλικές τους λογικές. Λογικές που, σε μια μερίδα τους, υιοθέτησαν και κάτοικοι της περιοχής που κινήθηκαν επιθετικά σε βάρος των μεταναστών που ζούσαν στον καταυλισμό της Πειραϊκής Πατραϊκής, αποδίδοντας συλλογική ευθύνη σε όλους τους μετανάστες απλά και μόνο εξαιτίας του κοινού χρώματος, των κοινών συνθηκών ζωής και της κοινής ταξικής τους θέσης με τους δράστες της δολοφονικής επίθεσης.
Οι μετανάστες, αφού εκδιώχθηκαν βίαια από τις περιοχές τους εξαιτίας της δυστυχίας, της φτώχειας και των πολέμων που διεξάγει η παγκόσμια κυριαρχία και αφού επιβίωσαν -οι πιο τυχεροί- από βέβαιο πνιγμό στα σαπιοκάραβα που τους μεταφέρουν στο Αιγαίο και θάνατο από τις νάρκες στα σύνορα του Έβρου, έφτασαν στο εσωτερικό του Δυτικού κόσμου και αποτελούν ουσιαστικά μια στρατιά ανέργων, εξαναγκασμένων να κερδίσουν την επιβίωση τους μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες ομηρίας που επιβάλλουν τα αφεντικά. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες εξαθλίωσης και στυγνής εκμετάλλευσης είναι επόμενο να εμφανίζονται φαινόμενα αντικοινωνικών συμπεριφορών και κανιβαλισμού που δημιουργούν σοβαρά προβλήματα συνύπαρξης τα οποία πολλές φορές οξύνονται και από την παρουσία της μαφίας (εμπόριο ναρκωτικών, λευκής σαρκός και δουλεμπόριο), ντόπιας και ξένης, η οποία διεξάγεται σε συνεργασία με τον κρατικό μηχανισμό και αποτελεί μια από τις πιο επικερδείς επιχειρήσεις του καπιταλισμού.
Σε κάθε περίπτωση εκείνο που πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι αργά ή γρήγορα όλοι θα κληθούν να πάρουν θέση στον κοινωνικό πόλεμο που μαίνεται και τότε οι εθνικοί, φυλετικοί ή έμφυλοι διαχωρισμοί δεν θα είναι αρκετοί για να καλύψουν το αδίστακτο πρόσωπο της λυσσαλέας καπιταλιστικής επίθεσης. Όσο πιο γρήγορα οι καταπιεσμένοι -ντόπιοι και ξένοι- αποκτήσουμε συνείδηση της κοινής μας μοίρας, συλλογικοποιηθούμε και αντεπιτεθούμε στους καθημερινούς μας δυνάστες, δηλαδή στο κράτος, τα αφεντικά και τους συμμάχους τους τόσο το καλύτερο για όλους μας.
Ένα ακόμα πράγμα που πρέπει να γίνει σαφές είναι ότι όσοι αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους στο στρατόπεδο των από τα κάτω, στον κόσμο της αλληλεγγύης και της ελευθερίας θα πρέπει να αξιολογήσουν τη σημασία των καιρών και των γεγονότων και να αντιταχθούν στην πράξη στις φασιστικές συμμορίες, τη ρατσιστική προπαγάνδα του κράτους και τα ριζώματα που αυτή προσπαθεί να αποκτήσει στον κοινωνικό ιστό, σπάζοντας στο δρόμο το μονόλογο της, μέσα από αυτοοργανωμένες και συλλογικές διαδικασίες. Κανείς άλλος δεν θα βρεθεί να αναχαιτίσει την κρατική επίθεση και τις φασιστικές της εφεδρείες πέρα από τον ίδιο τον κόσμο του αγώνα.
Σε τελική ανάλυση, όσο οπισθοχωρούν οι κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις, τόσο πιο πρόσφορο θα είναι το έδαφος για την προώθηση του φόβου, του ρατσισμού και του κοινωνικού κανιβαλισμού.
Ενάντια στα ρατσιστικά πογκρόμ, τον κοινωνικό κανιβαλισμό και τις αντικοινωνικές συμπεριφορές από όπου και αν προέρχονται…
Στον πόλεμο των φτωχών, ο μόνος κερδισμένος είναι το κράτος, τα αφεντικά και οι υπερεθνικοί τους σύμμαχοι…
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας
