«τα αναρχικά βιβλία είναι όπλα
ενάντια στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό»
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΦΛΕΒΑΡΗ
11.00 π.μ. ΕΚΘΕΣΗ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
στο πάνω μέρος της πλατείας Γεωργίου
(σε περίπτωση βροχής στον Έσπερο)
20.30 ΚΑΦΕΝΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ
της δανειστικής βιβλιοθήκης του στεκιού.
Στο πλαίσιο του καφενείου θα υπάρχει στο χώρο έκθεση εξαντλημένων κινηματικών εντύπων παλιότερων δεκαετιών
στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «επί τα πρόσω»
(Πατρέως 87, κοντά στις σκάλες)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ 26 ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
που βρίσκονται στις φυλακές Πάτρας απο 11 έως 14 μήνες πέραν της
ποινής που τους επιβλήθηκε για παράβαση του νόμου περι μεταναστών
ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΑΠΟ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
Οι μετανάστες, αφού εκδιώχθηκαν βίαια από τις περιοχές τους εξαιτίας της δυστυχίας, της φτώχειας και των πολέμων που διεξάγει η παγκόσμια κυριαρχία και αφού επιβίωσαν -οι πιο τυχεροί- από βέβαιο πνιγμό στα σαπιοκάραβα που τους μεταφέρουν στο Αιγαίο και θάνατο από τις νάρκες στα σύνορα του Έβρου, έφτασαν στο εσωτερικό του Δυτικού κόσμου και αποτελούν ουσιαστικά μια στρατιά ανέργων, εξαναγκασμένων να κερδίσουν την επιβίωση τους μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες ομηρίας που επιβάλλουν τα αφεντικά. Τα τελευταία χρόνια βιώνουν μια άνευ προηγουμένου κατασταλτική επίθεση εγκλειόμενοι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές, μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν νόμιμη άδεια παραμονής στη χώρα.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Ο έλεγχος και η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών προς το εσωτερικό των επικρατειών άλλοτε αποσκοπεί στην πλήρη αναχαίτιση της εισόδου και άλλοτε στην είσοδο μεταναστών με τους όρους που θέτουν οι τα κράτη και τα αφεντικά.
Στον σύγχρονο καπιταλιστικό κόσμο, οι μετανάστες είναι οι σύγχρονοι είλωτες που ξεζουμίζονται στα εργασιακά κάτεργα, και όταν «περισσεύουν» είναι οι παρίες που είτε φυλακίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς καν το πρόσχημα κάποιου αδικήματος είτε δολοφονούνται (στις νάρκες του Έβρου και στον πάτο του Αιγαίου).
Στεκόμαστε ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις φυλακίσεις και τις επιχειρήσεις- “σκούπα” που αποσκοπούν στον εγκλεισμό, τον έλεγχο την καταστολή και την εξόντωση οποιουδήποτε ορίζεται από το κράτος ως ξένος και διαφορετικός.
Όσο πιο γρήγορα οι καταπιεσμένοι -ντόπιοι και ξένοι- αποκτήσουμε συνείδηση της κοινής μας μοίρας, συλλογικοποιηθούμε και αντεπιτεθούμε στους καθημερινούς μας δυνάστες, δηλαδή στο κράτος, τα αφεντικά και τους συμμάχους τους τόσο το καλύτερο για όλους μας.
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ,ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»
Η πραγματική στόχευση αυτών των προγραμμάτων είναι η δημιουργία ενός ευέλικτου και απασχολήσιμου εργατικού δυναμικού που θα αναζητά πακέτα απασχόλησης και κατάρτισης χωρίς μόνιμη δουλειά και μισθό και χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα προγενέστερων εποχών. Ταυτοχρόνως, ένα ζήτημα που προκύπτει από την εμφάνιση των προγραμμάτων voucher είναι το πώς η αναδιοργάνωση στον εργασιακό τομέα τείνει να δημιουργήσει μια συνθήκη στην οποία ο συνδικαλισμός θα είναι αδύνατος. Οι απασχολούμενοι στα προγράμματα αυτά τίθενται σε μια κατάσταση διαρκούς εξάρτησης, γεγονός που συντελεί στη διάσπαση των ενιαίων εργατικών στρωμάτων και στη δημιουργία ελαστικών εργαζομένων, μόνων απέναντι στο κεφάλαιο. Βρισκόμαστε δηλαδή μπροστά σε μία προσπάθεια της κυριαρχίας να κατακερματίσει την εργατική τάξη και ο ταξικός αγώνας να μην γίνεται πλέον με όρους συλλογικούς (εργατική τάξη απέναντι στο κεφάλαιο) αλλά με ατομικούς όρους (μεμονωμένος εργάτης απέναντι στο κεφάλαιο), υποτιμώντας ακόμα περισσότερο την εργασία και απαξιώνοντας την κοινότητα των εργατών.
- προγράμματα voucher και πώς αλλάζουν πλήρως το εργασιακό πεδίο
- παρουσίαση των εκδόσεων: «workfare: η συνέχεια της ανεργίας με άλλα μέσα» και «workfare reloaded: αγώνες ενάντια στην επιβολή της εργασίας ως ωφέλειας» από τη συνέλευση για την κυκλοφορία των αγώνων (Σ.ΚΥ,Α) από την Αθήνα http://skya.espiv.net/
- μεταφορά της εμπειρίας οργάνωσης των ανέργων από το σωματείο βάσης ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων Αθήνας http://swbanergwn.espivblogs.net/
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική & Ταξική Αντεπίθεση
blog: https://saktapatra.wordpress.com/
Για επικοινωνία:
- email: saktapatra@gmail.com
- Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο, 19.00 με 23.00 στον αυτοδιαχεριζόμενο χώρο “επί τα πρόσω”, Πατρέως 87 (λίγο κάτω από τις σκάλες)
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Η λογική της ανάθεσης, της διαμεσολάβησης και της ταξικής συνεργασίας, και οι αυταπάτες που καλλιεργούν οι επίδοξοι σωτήρες για εξωραϊσμό του υπάρχοντος, στόχο έχουν την επανανομιμοποίηση του πολιτικού – οικονομικού συστήματος και την άντληση συναίνεσης για την απρόσκοπτη συνέχιση των αντικοινωνικών σχεδιασμών κράτους και κεφαλαίου.
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
Οι κυρίαρχοι επιβάλλουν συνθήκες σύγχρονου ολοκληρωτισμού, καταδικάζοντας όλο και ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια στη φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση. Όποιο κι αν είναι το χρώμα της επόμενης κυβέρνησης, ένας θα είναι ο στόχος: η διάλυση των κοινωνικών – ταξικών αντιστάσεων με την άγρια καταστολή τους, την διαστρέβλωση, την αφομοίωση και την απονοηματοδότησή τους.
ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Μόνο με την οργάνωση και την ενίσχυση του αγώνα της τάξης μας, με αδιαμεσολάβητα, αντιθεσμικά και οριζόντια χαρακτηριστικά στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στα σχολεία, στις σχολές, στους δρόμους, μπορούμε να αντιπαρατεθούμε στο υπάρχον, ριζοσπαστικοποιώντας τους αγώνες, στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης. Ως την καταστροφή του καπιταλισμού. Το μόνο πραγματικό δίλλημα είναι καπιταλισμός ή επανάσταση για έναν κόσμο ισότητας και ελευθερία, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Σάββατο 24 Γενάρη 2015, Μοναστηράκι 12 μ.μ.
Αναρχικές συλλογικότητες:
“Ο.72”, “Κύκλος της Φωτιάς”, “vogliamo tutto e per tutti” και σύντροφοι/ισσες
το κείμενο σε μορφή pdf
ΣΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ Ή ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠEIΟ…
«ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΩ. Διότι θέλω να ζήσω ελεύθερος πλέον και την ελευθερία μου αυτήν είνε αδύνατον να μου την δώσουν οι οποιοιδήποτε επιτήδειοι καιροσκόποι δια του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» δι’ αυτό «αποφασίζω και διατάσσω» κ’ εγώ τον εαυτό μου, ίνα οργανούμενος μακράν από κάθε φαυλότητα, επιβάλω προς αυτούς την ελευθερίαν, δια των οργανώσεών μου. Έχω δε την πεποίθησιν, ότι, εάν, ούτω σκεπτόμενος, κάθε εργάτης λάβη την ιδίαν απόφασιν με μένα, εντός ολίγου χρονικού διαστήματος θα δοκιμάσουμε τα καλά αποτελέσματα των ελευθέρων και απηλλαγμένων από κάθε πολιτικήν σαπίλαν οργανώσεών μας».
Σταύρος Κουχτσόγλου, εφ. Άμυνα, τχ. 210, 2 Νοέμβρη 1920
Ο θεσμός των εκλογών δημιουργήθηκε ακριβώς για να εξυπηρετήσει το ίδιο το αστικό σύστημα και τα συμφέροντα του. Μέσω μιας διαδικασίας δήθεν ισότιμης συμμετοχής όλων, πλούσιων και φτωχών, δίνεται η απάντηση στο ερώτημα του ποιοι θα είναι η αισχρή εκείνη μειοψηφία που θα αναλάβει την πολιτική διαχείριση του κράτους για να κάνει κουμάντο στην τεράστια κοινωνική πλειοψηφία και για να εξασφαλίσει τα συμφέροντα του εαυτού της και των νόμιμων εκμεταλλευτών της κοινωνικής βάσης που είναι τα αφεντικά. Με συνοπτικές διαδικασίες, η διαχείριση της παραγωγής, της εργασίας, της εκπαίδευσης, της υγείας και όλων των δραστηριοτήτων που συνθέτουν αυτό που ονομάζουμε κοινωνική ζωή περνάει στα χέρια μιας ελίτ που ορίζει, νομιμοποιεί, απονομιμοποιεί και διαμορφώνει τους όρους λειτουργίας ολόκληρης της κοινωνίας ερήμην της.
Στην παρούσα κοινωνική και πολιτική συγκυρία, οι εκλογές έρχονται να λειτουργήσουν ως βαλβίδα αποσυμπίεσης για το ήδη χρεοκοπημένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα που προσπαθεί να κερδίσει παράταση ζωής προσμένοντας στη διαμόρφωση συνθηκών κοινωνικής ειρήνης. Από τη μια, είναι μια ευκαιρία ανασυγκρότησης για το δεξιό-φασιστικό μπλοκ που διαφεντεύει τη χώρα τα τελευταία χρόνια έχοντας δημιουργήσει όρους άγριας εξαθλίωσης, υποταγής και καταστολής για τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και επανεμφάνισης του αργότερα ώστε να εφαρμόσει ακόμα πιο ολοκληρωτικές μεθόδους διαχείρισης, αποτελειώνοντας έτσι όσα ελάχιστα θα έχουν απομείνει όρθια. Από την άλλη, είναι μια ευκαιρία κεφαλαιοποίησης από την καθεστωτική – ρεφορμιστική αριστερά των αγώνων που δόθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ευτελίζοντας κάθε έννοια ουσιαστικής αυτοοργάνωσης και ανοίγοντας τη βεντάλια της διαταξικότητας, στήνει αναχώματα στην ανάπτυξη ενός μαχητικού κοινωνικού και ταξικού κινήματος προωθώντας την διαμόρφωση όρων κοινωνικής και ταξικής ειρήνης. Στην πραγματικότητα, μέσω μιας πρότασης εναλλακτικής διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, επιχειρείται να βρεθεί ένας νέος τρόπος για τη συνέχιση της καπιταλιστικής επίθεσης με όσο το δυνατόν λιγότερους κοινωνικούς κραδασμούς. Μια πρόταση, όμως, που είναι καταδικασμένη να αποτύχει, αργά ή γρήγορα, καθώς σήμερα είναι τέτοιο το βάθος και η όξυνση της κρίσης αυτής που ούτε την επιστροφή στο μοντέλο του κράτους πρόνοιας παλαιότερων δεκαετιών επιτρέπει, ούτε τον εξωραϊσμό της υπάρχουσας γενικευμένης επίθεσης ευνοεί.
Σε αυτό το πλαίσιο, για την ίδια την κοινωνία και τις αντιστάσεις της υπάρχουν δυο επιλογές: αφενός, υπάρχει η επιλογή της επανάπαυσης και της τήρησης στάσης αναμονής στο νέο πολιτικό περιβάλλον που διαμορφώνεται, γεγονός που θα έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση του ίδιου του κοινωνικού και ταξικού κινήματος, την αναδίπλωση και την οπισθοχώρηση του, με απρόβλεπτες συνέπειες στο μέλλον, όταν θα χρειαστεί να ανασυσταθεί και να περάσει έγκαιρα στην αντεπίθεση. Αφετέρου, υπάρχει η επιλογή της συνέχισης, της όξυνσης και της διεύρυνσης των κοινωνικών και ταξικών αγώνων, χωρίς αυταπάτες περί εξανθρωπισμού του συστήματος που γεννάει τη φτώχεια και το θάνατο, μακριά από επίδοξους σωτήρες και διαχειριστές της κοινωνικής οργής. Υπάρχει η επιλογή της κοινωνικής αυτοοργάνωσης, η συνειδητοποίηση πως δεν θα βρεθεί κανείς έξω από εμάς για να αγωνιστεί για τα συμφέροντα μας, η προσπάθεια σύνδεσης και ριζοσπαστικοποίησης των αγώνων που ξεπηδούν από τα κάτω στην κατεύθυνση της κατάρτισης ενός όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένου προγράμματος για τη συνολική ανατροπή του υπάρχοντος συστήματος, για την εφαρμογή της επίπονης και διαρκούς διαδικασίας του κοινωνικού μετασχηματισμού και της κοινωνικής επανάστασης. Μια διαδικασία που ενώ στιγματίζεται ως ουτοπική από τους εχθρούς της, αποτελεί στην πραγματικότητα τη μοναδική ρεαλιστική πρόταση οργάνωσης και διεύθυνσης των λειτουργιών της πόλης, της κοινότητας, της εργασίας και της συλλογικής δημόσιας ζωής από την ίδια την κοινωνία και τα συλλογικά της όργανα. Μέσα από τη δημιουργία οριζόντιων, συλλογικών και αντιιεραρχικών δομών αυτοθέσμισης όπως τα εργατικά συμβούλια, οι λαϊκές συνελεύσεις και οι ελευθεριακές κομμούνες που θα προωθούν διαρκώς την κοινωνική χειραφέτηση, τη δημιουργία σχέσεων αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, τη συλλογική ζωή και που θα τροφοδοτούνται από την ίδια την επανάσταση και θα την ανατροφοδοτούν εξελίσσοντας και ενδυναμώνοντας την.
Απέναντι στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και του κράτους που δεν έχουν τίποτα να υποσχεθούν παρά μόνο τη διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Απέναντι στην υποταγή και την εξαθλίωση, στον κανιβαλισμό και τον κοινωνικό εκφασισμό που επιβάλλουν οι κυρίαρχοι, η μοναδική ελπίδα σήμερα είναι να ακολουθήσουμε το δρόμο του αγώνα, της αυτοοργάνωσης και της αλληλεγγύης, χωρίς αυταπάτες εξωραϊσμού του υπάρχοντος συστήματος. Η μοναδική διέξοδός είναι η πολιτική, ταξική και κοινωνική οργάνωση, η ενίσχυση και η αναβάθμιση των συλλογικών, ριζοσπαστικών, οριζόντιων αγώνων στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές, στους δρόμους. Η μοναδική απελευθερωτική προοπτική είναι ο αγώνας για την κοινωνική επανάσταση, για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, αλληλεγγύης, δικαιοσύνης κι ελευθερίας.
…ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙKΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ!
Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση
Πάτρα, Γενάρης 2015 | saktapatra.wordpress.com
Για επικοινωνία:
- mail: saktapatra@gmail.com
- Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο, 19.00 με 23.00
στον αυτοδιαχεριζόμενο χώρο «επί τα πρόσω» ( Πατρέως 87 στις σκάλες)
