Ανάρτηση πανό και μοίρασμα κειμένου στο πλαίσιο της πανελλαδικής ημέρας αλληλεγγύης στον Τ.Θεοφίλου

πανό που κρεμάστηκε στον Έσπερο (πλ.Γεωργίου) στις 24/6

Στο πλαίσιο της πανελλαδικής μέρας αλληλεγγυης στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου, αναρτήθηκε πανό στον Έσπερο στην πλατεία Γεωργίου. Επίσης μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο της αναρχικης ομαδας “δυσηνιος ίππος” στις συγκεντρώσεις που πραγματοποιήθηκαν σε πλατεία Γεωργίου και σκάλες Αγίου Νικολάου:

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ

Η υπόθεση η οποία συμπυκνώνει την κυρίαρχη πολιτική στρατηγική σήμερα και καταδεικνύει με τον πιο ωμό και ξεκάθαρο τρόπο την εκδικητικότητα και τις μεθοδεύσεις  του κράτους ενάντια στους πολιτικούς του αντιπάλους, καθώς και τη διαμόρφωση του ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης για αυτούς, είναι η υπόθεση του αναρχικού κομμουνιστή Τάσου Θεοφίλου.

Το καλοκαίρι του 2012 στην Πάρο, πραγματοποιείται ληστεία σε υποκατάστημα της alphabank κατά τη διάρκεια της οποίας τραυματίζεται θανάσιμα ένας οδηγός ταξί που επιχείρησε να αποτρέψει τη φυγή των ληστών. Λίγες μέρες αργότερα, συλλαμβάνεται ο Τάσος Θεοφίλου στην Αθήνα με κύριες κατηγορίες την ανθρωποκτονία, τη συμμετοχή σε ληστεία και τη συμμετοχή στην οργάνωση Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς. Κατηγορίες που από την πρώτη στιγμή αρνείται. Το μοναδικό στοιχείο που οδήγησε στη σύλληψη του Θεοφίλου σύμφωνα με την αντιτρομοκρατική υπηρεσία ήταν ένα «ανώνυμο τηλεφώνημα» στη ΓΑΔΑ που τον υπέδειξε ως τον δράστη της ληστείας. Η καταδίκη του Τάσου Θεοφίλου (κανένας μάρτυρας δε τον αναγνώρισε ούτε στην πρώτη δίκη, ούτε κατά τη διάρκεια του εφετείου -αναμένεται η απόφαση για αυτό-) στηρίχθηκε σε δείγμα DNA που βρέθηκε σε ένα καπέλο το οποίο υποτίθεται ότι φορούσε ο ληστής. Ωστόσο, το καπέλο που παρουσιάστηκε στη δίκη είχε εντοπιστεί εκ των υστέρων, δεν περιλήφθηκε στην επιτόπου φωτογράφιση των πειστηρίων, δεν εγγράφηκε στην έκθεση κατάσχεσης ούτε αναγνωρίστηκε από τους μάρτυρες.

Kείμενο που μοιράζεται στο πλαίσιο του 2ου Patras Pride

πανό που κρεμάστηκε στο μώλο της Αγ.Νικολάου στο πλαίσιο του 2ου Patras Pride

ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗN ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΗ ΜΝΗΜΗ ΖΩΝΤΑΝΗ… 

Το βράδυ της 28ης Ιουνίου 1969 μπάτσοι εισβάλουν στο μπαρ Stonewall Inn, σε μια κακόφημη συνοικία της Νέας Υόρκης. Πρόκειται για μία επιδρομή της αστυνομίας στα μπαρ και στους χώρους που συχνάζουν γκέι, τρανς, λεσβίες που ξέφυγε από τις συνηθισμένες. Η εξακρίβωση στοιχείων, οι απειλές, οι προσαγωγές και το ξύλο που συνοδεύουν τέτοιες επιχειρήσεις στα γκέι μπαρ συναντούν, για πρώτη φορά, μια δυναμική και σθεναρή αντίσταση από την πλευρά των θαμώνων που αρνούνται να δώσουν τα στοιχεία τους. Οι μπάτσοι προχωρούν σε προσαγωγές και ξύλο και τα προσαχθέντα άτομα αντιστέκονται βίαια στη μεταφορά τους στις κλούβες. Η ένταση αυξάνεται διαρκώς και κορυφώνεται όταν μέσα από το πλήθος των αντιστεκόμενων ακούγεται η κραυγή “Gay power!”, στιγμή που πυροδοτεί πλέον γενικευμένες συγκρούσεις με τους  μπάτσους. Οι συγκρούσεις διήρκεσαν πολλές μέρες. Στη μνήμη της εξέγερσης του Stonewall, πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το Gay Pride την επόμενη χρονιά, η διοργάνωση του οποίου γενικεύτηκε τα επόμενα χρόνια σε πολλές δυτικές μητροπόλεις και σταδιακά στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου.

Μέσα στη σημερινή συνθήκη, η μνήμη του Stonewall -καθώς και τα χαρακτηριστικά που έφερε- αποσιωπάται συστηματικά. Η προσπάθεια ενσωμάτωσης των διαφόρων κινημάτων και η αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους είναι συνήθης πρακτική της κυριαρχίας για να αφομοιώσει όσους αντιστέκονται και να μειώσει τη ριζοσπαστικότητά τους. Η οργάνωσή των Prides σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη ως ΜΚΟ, οι χορηγίες τους, η απλήρωτη εργασία των εθελοντών τους, η αισθητική τους και η προβολή πολύ συγκεκριμένων προτύπων σε αυτό, αντανακλά ακριβώς αυτή τη συμπόρευσή τους με την πλευρά της κυριαρχίας.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ, ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ, ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ

«Κοινωνία χωρίς Κράτος δεν υπάρχει»  

Ν. Τόσκας, υπουργός Δημόσιας Τάξης

«Ένα Κράτος δεν μπορεί να έχει καμία ηθική. Το περισσότερο που μπορεί να έχει ένα Κράτος είναι μία αστυνομία»  

Α. Καμύ

Τον Απρίλιο του 2015 η απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων και οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις εκτός φυλακών έθεσαν με δυναμικούς όρους την αναγκαιότητα μιας ευρύτερης κοινωνικής και ταξικής συσπείρωσης και πάλης ενάντια στην αναβάθμιση του κατασταλτικού οπλοστασίου του κράτους και στη θωράκιση του Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης. Η, νεοσχηματισθείσα τότε, κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ θα ικανοποιήσει ελάχιστα από τα αιτήματα των αγωνιζόμενων και θα εισβάλει εκκενώνοντας την κατειλημμένη Πρυτανεία που αποτελούσε σημείο αναφοράς στην εξέλιξη του αγώνα και της αλληλεγγύης.
Ήταν από τότε ορατό, και στη συνέχεια έγινε ακόμα πιο ξεκάθαρο,  πως οι ασφυκτικές συνθήκες -σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο- που θα συνέχιζαν να επιβάλλουν οι ντόπιες και διεθνείς πολιτικές και οικονομικές ελίτ σε όλο και μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας, θα συνοδεύονταν και από την εξέλιξη και αναβάθμιση των κατασταλτικών μηχανισμών- αστυνομικών και δικαστικών- και των μηχανισμών προπαγάνδας του κράτους.

Η εξέλιξη της κατασταλτικής στρατηγικής, στα δύο και πλέον χρόνια αριστερής διαχείρισης της εξουσίας, βρίσκεται σε πλήρη συνάφεια με τη διαδικασία επιβολής του σύγχρονου ολοκληρωτισμού και τη συνακόλουθη –πάγια- στόχευση των κυρίαρχων να εξουδετερωθούν οι αντιστάσεις που ξεπηδούν από τα κάτω, να χτυπηθούν τα πιο δραστήρια, ριζοσπαστικά και ανταγωνιστικά πολιτικά υποκείμενα, να υποταχθεί η κοινωνία στα σχέδια κράτους και αφεντικών:

Ας μιλήσουμε για το gentrification, με αφορμή τη πυρκαγιά στο Grenfell Tower…

«Η αξία των χτιρίων που είναι χτισμένα τα οικόπεδα αντί να ανεβαίνει, αντίθετα πέφτει προς τα κάτω, και αυτό γιατί τα κτίρια δεν ανταποκρίνονται στις αλλαγμένες συνθήκες. Αυτό γίνεται προπάντων με τις εργατικές κατοικίες που βρίσκονται στο κέντρο, που τα νοίκια τους ακόμη και με το μεγαλύτερο συνωστισμό νοικιαστών δεν μπορούν να ξεπεράσουν ένα ορισμένο ανώτερο όριο. Τα γκρεμίζουν και στη θέση τους χτίζουν μαγαζιά, αποθήκες εμπορευμάτων και δημόσια καταστήματα».

Φ. Ένγκελς

---

Στις 14 Ιούνη ξέσπασε πυρκαγιά στο Grenfell Tower, σε μια πλούσια γειτονιά της Μεγάλης Βρετανίας. Η έκρηξη αερίου, το χαλασμένο ψυγείο ενός ενοίκου, η κακή καλωδίωση του κτηρίου είναι κάποιες από τις θεωρίες για την αιτία της τραγωδίας. Ο συναγερμός για τη φωτιά δεν χτύπησε, καθώς το κτίριο ήταν από καιρό παραμελημένο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι «κολλάει» σε ένα σχέδιο εκκαθάρισης κάθε κατάλοιπου μιας προηγούμενης κατάστασης της περιοχής και τη διατήρηση της νέας πλούσιας και καθαρής εικόνας της.

Το Grenfell Tower αποτελεί ένα απομεινάρι οικιστικών σχεδίων φτηνής στέγασης μιας προηγούμενης πολεοδομικής φάσης της περιοχής, το οποίο είχε καταλήξει να φιλοξενεί φτωχούς ανθρώπους στην πλουσιότερη και ακριβότερη περιοχή στη Μεγάλη Βρετανία. Με το πέρασμα του χρόνου, οι κάτοικοι που ζούσαν στοιβαγμένοι ανέφεραν πως κάθε προσπάθεια που έκαναν να λύσουν τα προβλήματα του κτηρίου μαζί με τη διοίκηση έπεφτε στο κενό. Ποτέ δεν υπήρχαν οι πόροι ή ο χρόνος για να αντιμετωπιστούν οι βλάβες στα ασανσέρ, τους καυστήρες ή τα φώτα έκτακτης ανάγκης. Η διοίκηση τους έδειχνε ξεκάθαρα πως έπρεπε να αισθάνονται τυχεροί και μόνο που έχουν σπίτι, πόσο μάλλον που αυτό βρίσκεται σε μια προνομιούχα περιοχή. Πιο συγκεκριμένα, υπήρχε η γενικευμένη αίσθηση πως οι άθλιες συνθήκες θα δώσουν στο διαχειριστή τη δυνατότητα να κατεδαφίσει το Grenfell. Ο διαγωνισμός για την ανακαίνιση του κτηρίου ήταν μία ακόμη ένδειξη.

Μουσική βραδιά με soundtrack ταινιών στις σκάλες της Πατρέως

μουσική βραδιά με soundtrack ταινιών στις σκάλες της Πατρέως

Τρίτη 20/6 μετά τις 20.00μ.μ. στο πλαίσιο του καφενείου

 

Η ΣΤΕΓΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ — ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ-ΤΑΞΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ

Η ΣΤΕΓΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Η όξυνση της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών στην πλειοψηφία της κοινωνίας συνεχίζεται, μέσα από τη λεηλασία του κοινωνικού πλούτου. Το ασφυκτικό πλέγμα που έχουν στήσει γύρω μας διαμορφώνει ακόμα ευνοϊκότερες συνθήκες για την ολοένα και μεγαλύτερη αποσάθρωση των κοινωνικών κεκτημένων των προηγούμενων δεκαετιών.

Ήδη, στο στόχαστρο έχουν μπει και βασικά κοινωνικά αγαθά, όπως το ρεύμα, το νερό, η σίτιση, η υγεία, η στέγαση. Ειδικά για την πρώτη κατοικία, δρομολογείται εδώ και καιρό η υφαρπαγή της από το κράτος και τις τράπεζες. Η ανάπτυξη ενός μαχητικού και αδιάλλακτου κινήματος ενάντια στους πλειστηριασμούς, έχει καταφέρει σε πολλές περιπτώσεις να μπλοκάρει στην πράξη τη διεξαγωγή τους, μέσα και έξω από τις δικαστικές αίθουσες.

Σήμερα, η αδυναμία του κρατικού και καπιταλιστικού συστήματος να αντλήσει συναίνεση στους σχεδιασμούς του, οδηγεί στην μέθοδο των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών μέσω της νομοθέτησης σχετικής διαδικτυακής πλατφόρμας. Οι ύπουλες μεθοδεύσεις των αφεντικών, των τραπεζιτών και των πολιτικών τους εκφραστών θα πέσουν στο κενό. Καμιά απόπειρα έξωσης δεν θα γίνει ανεκτή. Να περιφρουρήσουμε τις γειτονιές μας, να εφαρμόσουμε στην πράξη την κοινωνική αλληλεγγύη και την ταξική αυτοοργάνωση.

Ο μόνος εναλλακτικός δρόμος είναι η αλληλεγγύη και οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε συλλογικά, αυτοοργανωμένα και αδιαμεσολάβητα, σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο, στα σχολεία και τις σχολές, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους δρόμους. Για τη συνολική ρήξη με τον κόσμο τους που γεννάει τη φτώχεια, την εξαθλίωση, το θάνατο. Για μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, όπου η στέγαση θα είναι αυτονόητο αγαθό για όλους και όχι εμπόρευμα

ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ-ΤΑΞΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ

ΚΑΝΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΘΕ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 3.30 ΣΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος” – μέλος της ΑΠΟ

ipposd.wordpress.com

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΡΑΤΙΚΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ, ΤΙΣ ΣΚΕΥΩΡΙΕΣ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ

‘’Σε συνθήκες πολιτικής κρίσης η καλύτερη άμυνα της αστικής δημοκρατίας είναι η αυτοκατάργησή της.’’

Γεράσιμος Λυκιαρδόπουλος

Στις μέρες μας, η πολιτική διαχείριση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ύστερα από περίπου 2,5 χρόνια στην θέση της διακυβέρνησης, συνεχίζει να στρώνει το έδαφος για το βάθεμα των όρων εκμετάλλευσης και καταπίεσης και οξύνει την επίθεση της σε ακόμα πιο διευρυμένα τμήματα του πληθυσμού. Αφού πρώτα καλλιέργησε ψεύτικες ελπίδες περί εξωραϊσμού του συστήματος μέσω της ανάληψης κυβερνητικού ρόλου και συνέβαλε καθοριστικά στην αποδυνάμωση των κοινωνικών και ταξικών κινημάτων που είχαν αναπτυχθεί όλο το προηγούμενο διάστημα, υιοθέτησε στη συνέχεια την ίδια νεοφιλελεύθερη ατζέντα με τους προκατόχους της, πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις επιταγές και τα αντικοινωνικά σχέδια των ντόπιων και διεθνών ελίτ, επιχειρώντας παράλληλα να δώσει παράταση ζωής στο ήδη χρεοκοπημένο πολιτικό και οικονομικό σύστημα μέσω της διαμόρφωσης συνθηκών κοινωνικής ειρήνης, εθνικής συμφιλίωσης και διαταξικής συνεργασίας. Οι διαχειριστικές αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν συστηματικά όλο το διάστημα πριν την εκλογή της, δεν αποσκοπούσαν στην καλυτέρευση των συνθηκών διαβίωσης του πληθυσμού, όσο κι αν διατείνονται για αυτό οι εκφραστές τους. Εκείνο στο οποίο στόχευαν -και εν μέρει πέτυχαν- ήταν η διαμόρφωση συνθηκών συναίνεσης και αφομοίωσης για την αναίμακτη επιβολή των όρων της νέας καπιταλιστικής επίθεσης. Μιας επίθεσης που είναι ήδη σε εξέλιξη μέσω της επιβολής καινούργιων αντικοινωνικών-αντεργατικών μέτρων που υποβαθμίζουν ολοένα και περισσότερο τη ζωή και συμβάλλουν τα μέγιστα στην περαιτέρω φτωχοποίηση και εξαθλίωση του πληθυσμού.

Η αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου της «κυβερνώσας αριστεράς» από τους πρώτους κιόλας μήνες της διακυβέρνησής της, την έφερε αντιμέτωπη με το κοινωνικό και ταξικό κίνημα που -έστω και απονευρωμένο- προσπάθησε να βάλει φραγμό με όλες του τις δυνάμεις στην συνέχιση και στην ένταση των πολιτικών  φτωχοποίησης και εξαθλίωσης της κοινωνίας, καθώς και στη λεηλασία του φυσικού κόσμου και του κοινωνικού πλούτου. Με δεδομένο τον γενικευμένο κατεξευτελισμό της και με τη διαρκή απώλεια της συναίνεσης της κοινωνικής βάσης, δεν έχει άλλη επιλογή από τη στοχοποίηση, τη συκοφάντηση και την καταστολή των εστιών της κοινωνικής, ταξικής και πολιτικής αντίστασης προκειμένου να συνεχίσει ανεμπόδιστα το έργο της.

Για την εξασφάλιση της ολοκληρωτικής επιβολής του καθεστώτος και την απρόσκοπτη εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κυρίαρχων οικονομικών και πολιτικών ελίτ, όλα τα μέσα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ακόμη πιο οξυμένη μορφή και με ακόμη μεγαλύτερη ένταση. Έτσι, αυτή η επιβολή περνάει μέσα από την ολοκληρωτική εξόντωση όσων αγωνίζονται εναντίον της, μέσα από την παραδειγματική τιμωρία όσων σηκώνουν το κεφάλι για να αντισταθούν ή έχουν κάθε λόγο να το κάνουν, μέσα από την ωμή και απροκάλυπτη καταστολή όσων αρνούνται να αποδεχτούν τη διάλυση της ζωής τους, μέσα από τον κρατικό ρεβανσισμό και την υλική-ηθική εξόντωση (επιβολή  του καθεστώτος εξαίρεσης) όσων έχουν βρεθεί στα χέρια του κράτους για τη δράση τους.

«Στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό που επιβάλλεται με κάθε μέσο από το κράτος και τα αφεντικά, το ζήτημα της ασφάλειας αποκτά έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι εξουσιαστές οχυρώνονται πίσω από διακρατικές συμφωνίες και συμμαχίες αστυνομικού-στρατιωτικού χαρακτήρα προκειμένου να περιφρουρήσουν τα σχέδιά τους για την παγκοσμιοποίηση της κυριαρχίας. Ας σημειωθεί ότι με τον επικείμενο Τρομονόμο το κράτος διακηρύσσει και επίσημα πως βρίσκεται σε «Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης», εν όψει των νέων κοινωνικών εκρήξεων που αναμένεται να προκαλέσει η πορεία ολοκληρωτισμού της κυριαρχίας, και για αυτό επιχειρεί να θέσει σε καθεστώς μαζικής ομηρίας όσους επιλέγουν το δρόμο του αγώνα». (Αναρχικό Δελτίο Αντιπληροφόρησης και Δράσης, νο 8, Οκτώβρης 2000)